به گزارش خبرنگار سروش خبر؛ احمدزاده در ابتدای جلسه با عرض خیرمقدم و خوش آمدگویی ادامه داد: این نشست خبری درخصوص تولید بدون کارخانه محصولات آرایشی و بهداشتی و عطریات ایران است ما در ادامه به بررسی فلسفه وجودی این انجمن خواهیم پرداخت.
در جهان برای تولید یک محصول دیگر نیاز به ایجاد کارخانه نیست و به استفاده از ظرفیت‌های خالی کارخانه اکتفا می‌کند که در 5 سال گذشته این نوع تولید (تولید بدون کارخانه) رونق بسیار خوبی پیدا کرده است. از 4 سال گذشته ممنوعیتی که ناعادلانه برای این صنعت ایجاد شد شتاب بیشتری گرفته است که با چالش‌هایی روبه روست.
احمدزاده افزود: ما به دنبال بررسی چرایی شکل‌گیری تولیدکنندگان بدون کارخانه، موانع پیشروی این صنعت و بروکراسی‌های موجود بر سر راه این صنعت می‌پردازیم.
دکتر بحیرایی رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی در ادامه جلسه گفت: بعد از انقلاب با خروج شرکت‌های خارجی از کشور صنعت شکل دیگری به خود گرفت. از سال 57 به طور کلی ما 5 آیتم بیشتر برای تولید مواد آرایشی و بهداشتی نداشتیم تا اینکه واردات شکل گرفت. شرکت‌های داخلی الگوبرداری کردند و بعضا شرکت‌ها 2 منظوره بودند تعداد تولیدات ما امروزه بالای 5 هزارتاست و واردات هیچگاه مانع تولید نیست و ما به عنوان یک مدل توانستیم از آنها بهره گیری کنیم.
وی افزود: در خصوص صنعت آرایشی و بهداشتی در ایران متاسفانه با یک دید غیرضرور و تجملاتی رو به رو هستیم. ما از زمانی که در دنیا متولد می‌شویم تا زمان مرگ با محصولات بهداشتی سر و کار داریم.
بحیرایی در ادامه گفت: متاسفانه در کشور ما تنها به بحث دارو و درمان توجه می‌شود؛ به بحث محصولات آرایشی و بهداشتی که جنبه پیشگیری دارد، توجه نمی‌شود در حالیکه این مورد یک نوع پیشگیری محسوب می‌شود. رسالت صنعت آرایشی و بهداشتی جلوگیری از بیماری و آلودگی است.
بحیرایی افزود: برای مثال ضد آفتاب یک معقوله مهم است چرا که براساس آمارها تعداد مبتلایان به سرطان پوست در بین افرادی که از ضد افتاب‌ها استفاده نمی‌کنند بیشتر است.
رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی ادامه داد: صنعت آرایشی و بهداشتی در زمینه توزیع دارو و داروخانه با مشکل مواجه می‌شود، همانطور که درمسئله نان دولت مجبور به پرداخت سوبسید می‌باشد. فروش محصولات آرایشی و بهداشتی سبب شده است که داروخانه‌ها توانسته‌اند فعال بمانند و اقتصاد آنها پا برجا مانده است.
وی گفت: گردش اقتصادی داروخانه‌ها به فروش محصولات آرایشی و بهداشتی وابسته است. سازمان تامین اجتماعی پرداخت‌ها را دیر انجام می‌دهد و قیمت‌های داروها به صورت دستوری می‌باشد و محصولات آرایشی و بهداشتی یک نقطه قوت برای داروخانه‌ها می‌باشند.
بحیرایی افزود: در صنعت تولید بدون کارخانه مشکلات بسیار فراوان است و شعارها هیچکدام محقق نشده است.
بقائی: برند سرمایه جاودانه ملی است
دکتر بقائی گفت: بحث برون سپاری بسیار مهم است چرا که از دهه 50 میلادی آغاز می‌شود و در دهه 70 مورد توجه قرار می‌گیرد و در دهه 80 به عنوان یک استراتژی اصلی در صنعت به کارگیری شد و در سال 2000 به بعد بسیار جدی تولیدکنندگان به این بحث وارد شدند.
وی افزود: امروز در کل اروپا 1984 واحد تولیدی جدیدالتاسیس از لحاظ بنا و سخت افزاری می‌توانید پیدا کنید و از فاز برون سپاری حتی به سمت فاز برون سپاری فراسرزمینی پیشرفته است و بیشتر محصولاتش را در جنوب شرقی آسیا، سریلانکا، اندونزی حتی ایران داشته است البته تحریم خود یک مانع برای ما بود.
بقائی ادامه داد: فعالیت‌ها در تمام زمینه‌ها تخصصی شده‌اند و هم اکنون واحدهای تولیدی به دنبال انجام تمام امور توسط خود نیستند به طور مثال یک واحد تولیدی فقط در زمینه بسته بندی و پکیجینگ، یک حوزه فقط مارکتینگ و فروش یا یک حوزه منحصرا بر روی برندینگ کار می‌کند.
وی افزود: در ایران ما شاهد مرگ برندهای بسیاری بودیم و ما می‌توانیم از بین رفتن یک برند را با از دست دادن یک قطعه از خاک کشور مقایسه کنیم.
بقائی ادامه داد: ما فرآورده‌های تخصصی مراقبت از پوست و مو را تولید می‌کنیم. تعداد زیادی از واردکنندگان به بحث تولید ورود کرده‌اند و تجربیات خود را در زیمنه همکاری در عرصه تولید مورد استفاده قرار داده‌اند و این موضوع بسیار مایه مسرت است.
وی خاطرنشان ساخت: انشاالله در سال 1405خواهیم توانست به حوزه صادرات ورود کنیم و با فعالیت واردکنندگان در عرصه تولید ما هم تجربیات و دانش تولید و مارکت را با هم خواهیم داشت.
در ادامه دانایی تولیدکننده محصولات آرایشی و بهداشتی گفت: در بحث آرایشی و بهداشتی واردات بسته شد و بستن واردات باعث شد بسیاری از شرکت‌های عضو انجمن از بین بروند و کارکنان آنها به سمت شغل‌های دیگر جذب بشوند. از یک طرف بزرگترین مسئله‌ای که با بستن واردات ایجاد شد اوج گیری بحث قاچاق و واردات کالای فیک به کشور بود؛چرا که تقاضا بالا بود و تولیدات داخلی نیاز داخلی را مرتفع نمی‌کرد.
